codzienność przypadku

Nie mam weny i coraz mniej mi się chce a z drugiej strony chce mi się jeszcze trochę i może zachce bardziej.. jeszcze nie zwijam bloga, chociaż myślę o tym. Nic twórczego od jakiegoś czasu się tu nie dzieje, marudnie się porobiło i nudno… Kilka nawiązanych tą drogą znajomości bardzo sobie cenię i bez bloga by nie powstały, pisać ani tu ani tam nie mam jednak teraz trochę chęci trochę siły. Ten temat zostawiam na później.

Co do spraw bieżących, cenię sobie bardzo optymizm, choć nie koniecznie ten zaprogramowany na każdą ewentualność. U mnie tą ewentualnością jest chwilowa infekcja a wraz z nią, chociaż tym razem raczej obok niej, kolejny rzucik. Czekam jeszcze na definitywny koniec podsiąkiwania, który zakładałem że nastąpi dzisiaj, i jutro już raczej definitywnie wbijam do hotelu półgwiazdkowego prawie all inclusive na serwowane tam dożylnie używki. W pon. byłem w poradni SM i dostałem burę że jeszcze tak chodzę – bo wyraźnie trzyma mnie od dwóch tyg. Zawsze ciężko mi to przyjąć do wiadomości. Za to teraz dostałem wolne na następne tygodnie dwa, pod warunkiem, że będzie lepiej bo jak nie… ..ciekawe co tym razem na to mój szef. Chyba już mu się znudziła postawa „rozumiejąca” bo ostatnio trochę się podpiął tekstem przy mnie pod szeroko cytowanego JKM, właściwe pojechał dalej. To była przykra chwila, ciężko było ochłonąć bo teksty o eliminowaniu słabszych jednostek były już w naszych dziejach przerabiane, nawet dosyć praktycznie.

Wracając do.. cudów nie ma a chociaż jest copaxone dzieje się jak dzieje. Sił znowu mniej i nic tego nie chce zmienić. Przez ostatnie dwa dni pierwszy raz poczułem się mocno nie pewnie prowadząc auto i myśl że nie mógłbym prowadzić wyraźnie nadwątliła mój optymizm. Noga ogólnie jest do bani ale jak ją wsadziłem z całym sobą do limuzyny to stopa jakoś dawała w tej materii radę i jechałem. W sumie niby nie tragedia i nie wiadomo co ale auto i możliwość samodzielnego przemieszczania się daje mi poczucie niezależności i pozwala trzymać kontakt z tzw. normalna codziennością. Zobaczymy jak będzie po sterydach ale.. jest jak jest. O innych przypadłościach nie będę się rozpisywać.. po prostu nastrój jak dzisiejsza pogoda – u nas paskudna.
Połaziłem, poklepałem, herbatę wsiorbałem, wracam do łóżka. narka